ÖMRÜMDEN BERÝ ÖLÜMDEN ÝLERÝ
Gözlerim istanbul kalýyor bazen
Ýki elim kalbimde çýkýyorum yollarýn amansýz düþlerine
Bir fýrtýna geçiyor yüreðimden kar kalýyor, üþüyorum
Ve bende yokluðunun kýyameti kopuyor þimdi
Ayný sen gibi atýyor yürek bakýþlarým
Elimi sürdüðüm su, çaðýrýyor nehirlerin gözyaþlarýný
Dalgalanýyor hayat, senle yaþamak ve sensizce kalmak
Ne zor sustuklarýmý yaþamak, çok fazla derinliði
Biri ömrümden beri diðeri ölümden ileri.
Gözlerim yapayalnýz kalýyor bazen
Gün geçtiktçe dönüyor geceye, sesleniyor beyhude
Bir gözüm yýldýz diðeri boran zamaný
Savaþan ay ve batan her güneþte dur çýðlýklarý
Ve yüreðimde özleminin depremleri
Toprak toprak gerçekleþiyor kalbimin kehanetleri
Bir kez daha eminim suyla ateþin sevdasýndan
Bir kez daha eminim vazgeçemediðim daðlarýndan
Hiç kolay deðil ellerini uzakta býrakmak
Ne zor yollarýn gölgesinde sensiz yaþamak
Belkide bir yudum varlýðýna hepsi
Kendisi gözlerim gibi, elleri tutmuþum gibi
Yaþadýkça sen ihanet ediyorum azraile
Sevdikçe inat ediyorum hayatýn ta kendisine
Biri boynuma dolanan ecel diðeri kalbine bir sefer.
Belki de her þeye deðer.
Gözlerim sözlerim gibi susuyor bazen
Dillenmeden anlatýyor her þeyi sað sola bakarak
Bir cümle býrakýyorum bu þehre çýkmadan önce
Kimi huzurdan, kimi de mutluluktan
Sen gezersin diye özlemi çiziyorum caddelere
Sen tutarsýn diye notlar býrakýyorum güvercinlere
Kimi zamanda sýzý, kimi zaman karýn aðrýsý
Bazen de yokluðundan düþüyor yaðmur tanecikleri
Dönüyorum yoksun, gidiyorum yoksun, yoksun
Seninle dolu þu kalbimde bomboþum.
Ömrümden beri ölümden ileri
Ýki elim kalbimde bekliyorum.
..
ÖMRÜMDEN BERÝ ÖLÜMDEN ÝLERÝ
Mert Zafer Cansever
(Mawish Þiirleri)