hüzün ve kaygýlanma zamaným akþam artýk beni yoruyor hem de çok ne yazýk ki akýp giden zamaný durdurmanýn çaresi yok her sabah akþama varýyor akþamsa beni ta can evimden vuruyor
akþam geceye vardýðýnda dünyada ne kadar ve nerede varsa hepsinin duyarým seslerini çaresizlerin öksüzlerin yetimlerin kimsesiz gariplerin sabilerin
kimi sessiz aðlar kiminin feryadý yürekleri daðlar kiminin iniltisi afaký sarar akþam akþam olmaktan çýkar gece karalýðýn da tufan olur mahþer olur azar da azar
bir çýðlýk fýrtýnasý kopar kulaklarýmda haksýzlýk ve zulüm bulutlarý toplanýr göðsümün tam ortasýnda bu hengamenin sonrasýnda keder ve kahýr yaðmuru yaðar zift gibi sol yanýma sonra alevsiz külsüz bir ateþ yanar yüreðimde ki öfke lav olur gözlerimden akar
naçar ve derbeder eder akþam beni bakarým insanlýða umut arar kor dolu gözlerim kan gözyaþý ateþ zulum ölüm görür ömrüm de yeni akþamlara naçar yürür yaþlý köhne bedenim kaderimin peþinden sürünür her akþam
15.01.2017 saat 02.25
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.