Yavuz ARSLAN
Pencerede Sen...
Yavuz ARSLAN

Pencerede Sen...


Pencerede Sen...

Bir Öğlen vaktiydi rastladım sana
Pencerede kuşları yemliyordun
Çiçekleri sularken dalmıştın uzaklara
Aklıma düştün pencerede sen


Bilemedim sana ne kelam edeyim
Bir şiir yazıp astım mandala
Kaşlarını çatıp üstüme perdeyi çektin
Kalbime düştün Pencerede sen

Gece gündüz demeden bekledim
Bazen dondum bazen eridim
Yağmur yağıyordu ıslanma git dedin
Gözlerin yaşlı pencerede sen

Aşkı çaldım bak ikimiz için
Kapına dayandim ahh için için
Bu son gecem belki Firari yim
Gelemem diyorsun bilmiyorum neden
Saçlarında dolunay pencerede sen
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.