Bir Öğlen vaktiydi rastladım sana Pencerede kuşları yemliyordun Çiçekleri sularken dalmıştın uzaklara Aklıma düştün pencerede sen
Bilemedim sana ne kelam edeyim Bir şiir yazıp astım mandala Kaşlarını çatıp üstüme perdeyi çektin Kalbime düştün Pencerede sen
Gece gündüz demeden bekledim Bazen dondum bazen eridim Yağmur yağıyordu ıslanma git dedin Gözlerin yaşlı pencerede sen
Aşkı çaldım bak ikimiz için Kapına dayandim ahh için için Bu son gecem belki Firari yim Gelemem diyorsun bilmiyorum neden Saçlarında dolunay pencerede sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz ARSLAN Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.