Þafaðý türkülerle karþýladýk hep biz seninle, Alaca karanlýklar umutlarý söndürmedi hiç, Uzun bir sevda da yitirilmiþ tutkulara benziyor, Yaþadýklarýmýz, Hüznü ve acýlarý hiç tanýmazdýk...
Þimdi bir kadýn aðlýyor; Sabahýn ilk ýþýklarý odanýn içine düþerken, Sessiz bir HAYKIRIÞ, Bir yalnýzlýk ürpertisi yüreklerde olan...
Oysa Sen, Sen; daðçiceði, Sen; çocuk kalplerde sevinç, Sen; suskun gözlerde umut, Sen; daðlanmýþ yüreklere serpilen SU, Sen; umutlarý tükenmiþ bu yaþam içinde bir NEFES gibisin. Sen; aslýnda sen, Sen bir sevdasýn bizim için... Bilmiyorsun! ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihat Albayrak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.