GÖNÜLDEN KALBE (222)

GÖNÜLDEN KALBE (222)

Bir yüreðe vardým ama.
Algýsý ne anlamadým.
Sordum sorguladým ama.
Bir netice alamadým.

Amaç bir kalbe girmekse.
Ve de vuslata ermekse.
Tek bakýþ ile görmekse.
O bakýþý bulamadým.

Düne dönsem ta evvelki.
Bugün yola çýksam belki.
Görsem öyle çok güzel ki.
Sorgu sual soramadým.

Bu güzelin özü ile.
Nurlu güzel yüzü ile.
Bir þairin gözü ile.
Baktým ama göremedim.

Bu güzel bir gülen yüzdür.
Kabuk deðil o bir özdür.
Doðruyu söyleyen sözdür.
Ben bu söze varamadým.

O hep açýktýr yeniye.
Korkarým incinir diye.
Bu þiir olsun hediye.
Þu an baþka veremedim.

Zayi Ozan yazar özel.
Yazdýklarý olur gazel.
Bu güzele yazmak güzel.
Yaza yaza kanamadým.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara,13/01/2017 Cuma
Yayýn : 15/01/2017 Ptsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1071864/

Sosyal Medyada Paylaşın: