Çınar Babam

Her yer bembeyaz dý
Diz boyu kar
Üzerim de kurþuni bir aðýrlýk
Yatak olacaðý kadar rahattý ama
Garip bir aðýrlýktaydý yorgan
Kötüydü çalan melodisi zilin
Kalkamýyordum biliyordum
Hasretinden direði yanýyordu burnumun
Biliyorum
Senden bir haberdi
Sürüklenerek açtým kapýyý
Birden irkilmiþtim
Koskoca bir çam aðacý
Boylu boyuna uzanmýþtý
Kapýnýn önüne
Caným yanmýþtý
Koca çam’a
Bilmezdim ki ayný saatlerde
Aslýnda benim sýrtým,daðým
Kocamaným
Çýnarým’da devrilmiþti
Birden buz kestim
Kar yüzümü bembeyaz rengiyle okþuyordu
Ve çok soðuktu
Ýliklerime kadar donmuþtum
Yok artýk O
Dediler
Senin için
Nasýl olur
Ben henüz çoçukluðumun öykülerini yazmamýþtým
Ben daha büyüdüðümü de yazmamýþtým sana dair
Þimdi mandolin çalýyorum
Hep sevdiðin
Çocukluðuma sýkýþtýrdýðýn
Mavun rengi
Sonra tanýmadýðým bir ses
Benden yayýlýyordu ortalýðý yýrtarcasýna
Gitmiþtin
Tüm çocukluðumu ve
Büyümemiþliðimi de yanýna alarak
Bir anda nasýl da yaþlanmýþtým
Saniyelerin içinde
Hüzün senin yüzündü
Bembeyaz ve buz gibiydin
Ayýn ondördü gibi güzeldi yüzün ama
Ocak ayýnda ki ondört deðildi
Alýrken seni sonsuzluða benden
Bende de gitmiþti tüm güzel kavramlarý
Ya ayýn ondördü güzel deðildi
Ya da sen ayýn ondördüne yakýþmadýn
Çýnar Babam
Sosyal Medyada Paylaşın: