artık duy beni
acýlar yük deðil dedim, olgunlaþtýrýr insaný
yürek sýzlatan acýlar vardýr, bir gül gibi kanar
ve bir kapý var ki, ihtiyacý yok tokmaða, içindedir imaný
imanlý bir göz kelebeði deðil, ötesindeki espriyi yakalar
bu kadar sessizlik mi? hayra alamet deðil
ya bir baþýna yapayalnýzlýk, çýldýrtýr insaný
var mý dipsiz bir kuyuda sýrra kadem basmak?
ama acýlar yük deðil bana, olgunlaþtýrýr insaný
anlaþýlmaz bir duygunun açamam perdesini
eðer, bana muhalif gönül söylemezse derdini
yokluðun sam rüzgârýdýr, kurutur gönül baðýmý
ey gönül, bir son ver ayrýlýða kaldýr esrar perdeni
belki de sesimizi duyuramamýþ bir musiki gibiyiz
belki de yaralý, kanadýmýzdý, gizli sevda ahenginde
ya bir gün parlasýn yüzünde, gecenin aksinden kalan
ya da bir çiçek, huþuyla raks etsin, rengârenk yüreðinde
alýþkanlýklar geçirmiþse, yüreðimize diþini
ah zaman kalýn zincirlerini katlayarak örer
eðer insanýn içinde yoksa, bir erdemlik iklimi
kurduðumuz her hayal, özleme dönüþmeden söner
yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.