Akidem
Hiç...
Ýhmal etmeden
Özün derinliðe dalmalýyým
Beni ben yapan ruh, akýl, vicdan ve iradeyi anlamalýyým
Kalbi/aklý/mý karartan ve perdeleyen zan ve ön yargýdan arýnmalýyým
En azýndan zafiyetin minumum seviyeye gelmesine azim ve gayretle ulaþmalýyým
Nefsimi, ayartan benliðimi, nefsime hizmet eden heveslerimi terbiye ve tezkiye ederek ihlasý yaþamalýyým
Beni benliðimden, hakikatimden uzaklaþtýran her ne varsa Rabbimin Oku/anla/taný/yaþa emrine adanmalýyým
Akidemi her türlü israiliyattan ve asýlsýz rivayetlere dayanan maksatlardan arýndýrmanýn vecdine kanarak kulluk yapmalýyým
Okuduðum...
Ayetler bana hitap ediyordu
Cümlelerinde kaybolduðum süre etkiliyordu
Yaratan, Rahim ve Rahman olan Rabbim unutmuyordu
Dile getirdiði her ibret sahnesinde idrake ve kalbe inþirah zerk ediyordu
Kulunu ondan daha ziyade seven ve düþünenin olamayacaðýný gönüllere iþliyordu
Aklýn ve iradenin, ehliyet ve emanetin, þuur ve þahitliðin neler ifade ettiðini ibretle iþaret ediyordu
Bu kadar sarih olan kelamý anlamamak, gaflete sýðýnmak, avunmak için bahanelere kanmak derin hüzün veriyor
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.