içimde senden geriye kalan bir sessizlik var yýllardýr içimde duruyor sanki kuþ seslerinin çýðlýklarý gibi içimde yankýlanýyor yokluðun ve bir yaðmur damlasýnýn içime yaðmasý kadar üþüyorum sensizim anla
gel gör ki içim sana döndü bir bakýþýnla aydýnlanan bir kentin en çýkmaz sokaklarýnda kayboluyorum ve saçlarýna dokunmak beline sarýlmak istiyorum
oysa yýllardýr sensizim sensizlik ne zor bir bilsen elim tenime küstü gözyaþlarýn yanaklarýmda çoðalýyor ve belkide karanlýk bir okyanustun ben seni mavi kadar güzel sevdim
beni anla demiyorum sana beni anlamasan da hisset diyorum sevgimi yüreðimi sensizliðimi ve acýmý hisset
lanetlenmiþ bir sevdayým ben yurdundan red edilmiþim dýþlanmýþ görmezden gelinmiþim oysa ne çok sevdim seni karanlýk soðuk ve sessizce
þimdi kaç mesafenin kayboluþunda kaldým kim bilir kaç þehrin karanlýðýnda kaç çýkmaz sokaðý adýmladým bilmiyorum ama karanlýk bir geceye güneþ doðurur gibi seviyorum seni gözlerinden bir þehri kucaklar gibi
ibrahim dalkýlýç
13/01/2017 17:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.