Döker Giderim
Güz geldi de yine, düþtün gönlüme.
Mahzun çiçeklerim, döker yapraðýn.
Vurgun deðmiþ, ilkbaharda gülüme.
Dalýnda kururda, döker giderim.
***
Kurudukça yeþil, yaprak sararýr.
Savurdukça saçýn, zalim sallanýr
Hazan mevsimidir, gönül katlanýr.
Gelip koklamadým , döker giderim.
***
Adýn gelse çiçek, açan baðýmda.
Her baharýn kekik, kokan daðýmda.
Kýþa dönmüþ yürek, mahsur elinde.
Zamansýz mevsimler, döker giderim
***
Gün doðumu geldi, gözler uymamýþ.
Yâr selamým alýp, selam salmamýþ.
Bir kerecik görem, dedim gelmemiþ.
Gönlüm söz dinlemez, döker giderim.
***
Aþýk ATA’m bir gün, olup gelmezse.
Bu dünyada yârim, halden bilmezse.
Eller duyar zalim, sesim duymazsa.
Dertleri denize, döker giderim.
———Haydar ATA—
17.12.2016-saat: 23:04
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.