Ne yaðmurlar yaðdý, Sel oldu aðýtlarýn. Islandým!.. Ne karlar yaðdý sulu sepken, Topraklarýma benim! Hasret yangýn yeridir... Bir bilsen, Bir bilsen ki!.. Yüreðimde sýlam, ateþ kor!.. Baþýmda sevdan, tüter dumaný.
Suya hasret topraklarýma, Çöl sýcaklarý olup, yakar kavurur!.. Yitirmiþ gökyüzü maviliðin, Zifiri karanlýktýr günlerim. Sen yoksun, Sen yoksun diyedir. Yanýmda, yataðýmda, Hasta döþeðimin baþ ucunda, Aðlayan sen deðildin? Aðrýlarým ta uzaktan, Nerden bileceksin ki? Buram buram kokun, Gözyaþýmla karýþýr, Susuzluðuma benim.
Aðlayamam ardýndan, Hýçkýrýk olur keser nefesimi. Yürekte sýzým, ciðerimde ölüm acýsý, Kanayan yaramsýn! Bir bilsen, bir bilsen ki! Ne zordur bu hasret. Ölüm gibi sessiz, Sýtma gibi çaresiz, Geri dönülmez bir yoldur... Sevdan baþýma taç, Kuþ tüyü hafifliðinde ferah, Bir volkandýr püsküren yüreðimde. Ölümüne, ölümüne Sensiz!..