RÜZGARLARA EMANET BİR DUA

Ufkun belirlediði en ince çizgide
dökülür dualar sen bilsen de bilmesen de
çýldýrdýðýn acýlarda sýcacýk uzanýr kollarý
bir asker son satýrlarým belki de diye baþladýðý
etrafýnda dolanýr gibi sanki bir semavi
huzurlu biraz çünkü satýr aralarý her harf kokladýðý
göðsüne yaslayacak az sonra
dualar var o’na görünmeyen bulutlarýna arasýnda gizli rüzgar
etrafýnda þimdi ölüm korkusunu daðýtan tek renk aura
patlamalar duyuluyor büyük kentin sokaklarýnda
düþman vatanýn her yerinde sinsi bir pusuda
kimi þen þakrak kimide hala derin uykusunda
yýkýlacak sanki bezgin nemli küf kokulu duvarlar
ölümlerden ölüm beðen diyen koskoca bir seremoni
hiç deðiþmeyecek mi þu nankör savaþlarýn ezgileri?
senin dualarýn devam etsin güzel kadýn güzel ana
bir umut iþte yeþerir belki þu býçak ucunda
o sýcacýk ellerin hala sýcacýk
bir oðul’un omuzlarýnda
çünkü o
kutup soðuklarýna eþ soðuklarýn
rüzgarlarýna emanet edilen
o metrelerce karýn altýnda
manevi sýcaklýklarýn dokunduðu
en kutsal dua
en kutsal dua


Sosyal Medyada Paylaşın: