NEMRUT DAĞI DUMANLI
Nemrut Daðý yine baþýn dumanlý,
Benim gibi maziye mi dalmýþsýn?
Senin tarih kanlý kirli fermanlý,
Dertlerinle baþ baþa mý kalmýþsýn?
Anýtlarýn iki bin yýl yaþýnda,
Barýþ kurdun topraðýnda taþýnda,
Sevgi yeli esti yüce baþýnda,
O günlerde refah huzur balmýþsýn…
Yüz elli yýl sürmüþ barýþ hayatýn,
Kardeþliðe akmýþ suyu Fýrat’ýn,
Düþman gelmiþ kanla dolmuþ suratýn,
Bitmiþ huzur derin yara almýþsýn…
Gelen vurmuþ kopmuþ kapý mandalýn,
Kan kokuyor hala otun hardalýn,
Fýrat aðlar dert taþýyor sandalýn,
Öfken artmýþ günü yere çalmýþsýn…
Cantekin der; Nemrut Daðý durgunsun,
Vahþet gördün sürgün gördün yorgunsun,
Güzelliksin güzelliðe vurgunsun,
Beni niye gurbet ele salmýþsýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.