ne gerek var düşmana
bazý insanlarý tanýsam da anlamaktan uzaðým
nefsim anlamama engeldir, gizli bubi tuzaðým
kalem yüreði yazar, yüreðin tuttuðudur kalem
nefsim muhalif olsa bile, milli bir duruþtur Kale’m
benim sözler aðýr gelir, arýzalý hemþerim
ha bir günde defterini, milli sayfadan aç
bunca yaþý tüketmiþsin kurumuþ mürekkebin
yav bir ayaðýn çukurda, polemiklerden kaç
daha ne didinip duruyorsun laf yetiþtirmeye
anladýk düþmansýn, inadýna yapýyorsun
bir günde hayýrlý söylede, iþitelim bir kereye
mahsusen olumlu konuþ, ruhunu daraltýyorsun
hakikat ki var ortada bir þerefsizler sýnýfý
fitne yüksek boylarýndan, uydururlar kýlýfý
postal yalar gavur aþýklarý, düþman çizmesinden
yýlan zehrini aratmýyorsunuz, kaldýrmýyor midem
zihniyeti malumlarýn sapkýn sözleri
düþman güllesini aratmaz hemþerim
Rabbim bildiði gibi yapsýn sizleri..!
siz varken, ne gerek var düþmana benim.
yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.