Yoktu hocam gitmedim mektebe Hokka diviti kendim buldum Bir sýrada hiç olmadým talebe Gönül baþkentini arayip durdum
Çocuktum kalbini bul kendin ol dediler Diyardan diyara dolanýp durdum Zaman geçti büyüdüm aþký yaz dediler Aþký yazacak bir harf bilemez oldum
Ne þam kaldý ne beyrut düþtüm bir halep’e Komþulara birþey soramaz oldum Ne cam kaldý ne pencere Evimin yolunu bulamaz oldum
Kendimi arýyorum yerde gökte Menzile varmadan vurdular beni Kayboldum bir benlik içinde Ýzsiz adressiz yollara sürdüler beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.