Gittiðin günden beri yokuþ ettin düzümü Hüzünlere açýlan yola döndü bu gönlüm Çýkmaza girdi her iþ bulamadým çözümü Rüzgarlarda savrulan küle döndü bu gönlüm
Sevgine çok muhtacým artýk islah olamam Aþkýn kalbimde hapis hiçbir yere salamam Viraneye çevrildim asla dimdik kalamam Savaþtan arta kalan ile döndü bu gönlüm
Bir bilsen þu yokluðun baþa neler getirdi Yorgun düþtü bedenim takatini yitirdi Ýçimdeki fýrtýna var gücüyle bitirdi Okyanusta kýrýk bir sala döndü bu gönlüm
Kim bilir neredesin hasretinle yanarken Belki de çok mesutsun yürek böyle kanarken Sevgini cennetten bir gül bahçesi sanarken Ne yazýk ki ýpýssýz çöle döndü bu gönlüm
Gün geçtikçe daha da artar oldu bu kahýr Yokluðun damarýmda sanki dolaþan zehir Eþ dostla muhabbet yok yabancý gibi þehir Kendi içinde gurbet ele döndü bu gönlüm
Yaþamýyorum sanki dolmuþ hayatta vadem Acýlar her geçen gün yürekte alýyor dem Nefes alamýyorum bu yolun sonu adem Günden güne periþan hale döndü bu gönlüm
Murat Gökçe Karsî 09.01.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.