Gecenin zarafetiyle kalkýyordu bütün örtüler.
Hýnzýr bir kahkaha atan güzel kadýn.
Baþ döndürücü saçlarýný savuruverince,
Karþý koyamýyordu hiçbir erkek.
Bir kez salýnmasý yetiyordu koridorda.
Sülün gibi yürüyüp giderken
Kendinden haberi yokmuþcasýna
Öyle nazenindi ki!
Bütün kemanlar Onun için,
Udlar,gitarlar,çellolar...
Bütün enstrümanlar Onun için aðlýyorlardý bakarken arkasýndan.
Oysa gelirken nasýl da çaðlýyordu her biri
Her biri bir bülbül gibi,
Dile geliveriyordu.
Güzelliðini de,þehvetini de,cazibesini de
Her þeyini örtüyordu zarafeti.
Usulcacýk sarýp sarmalayýveriyordu.
Dudaklarýnýn kývrýlýp aldýðý þekiller,
Çiçekleri anýmsatýyordu.
Ürkek ama baygýn yaseminleri...
Bütün güller isyan ediyorlardý.
Ne olduðunu bilmeseler de,
Onun bir baþka olduðunu
Hepsi çok iyi biliyordu.
Hiçbiri unutamýyordu.
Bir köþesinde yüreðinin uyutup
Unuttuðunu sanýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.