GÖMÜTLERDE YARİN UÇURUM GÖZLERİNİ ARARIM

gönlün köþklerinde cana kýyan hançerli sevgili
sarnýçtan sýzan sular
gördüm titreþen damlalarda
nice yarým kalmýþ sevdalarýn gölgesini

sen uçurum de buna
sen rüzgarlara koynunu açan yel deðirmeni
keman sesleriyle biten ah yarým þarký
bak içimin cevherleri erimiþ
anlayamadýðým hayatlar yataðýmda
gözyaþý uðultu gece zifir
yalnýz bir kuþ akasya dalýnda

þakýyýp durmayýn
kekre zamanýn penceresinde serçeler
vefalý denizlerde yelkendim bir zaman
yol yordam bilmeyen rüzgarlara
açardým kalbimi
bir tayfaydýn gemimde teni esrik
renkli sularýnýza hiç girmedim
þahmaranlar uyuyordu masallarýnýzda
þafaklarýnýzda ehilsiz aþklar
kanatlanmak istedim
ölümsüz bakýþlarýnýzla
uçsuz bucaksýz doruklara

akýp geçti yýllar
hýrçýn ýrmaklar gibi
ýssýz bir rýhtýmda
þiirlerle kapattýk yaramýzý
belki de ýssýz bir balýkçý limanýnda
çiçeðe durmuþ baharlarda
tanrýlarýn göçüp gittiði mitologyalarda
býraktým seni

kederim mutsuzluðu tanýmlar
mevsim kýrýlgan aþklarýn þarkýlarýný
ah yýkýcý aþk
pýhtýlaþtý yalnýzlýk hücrelerimde
seni alýp
hangi rüzgara süreyim

anýlarla çiçeklenen bahçelerden
sürgünlerden payýný almýþ denizlerden
çaðýrýyor bizi ah o yýkýcý aþk
panjurlu pencerelerde yüreðin sýzýsýný yücelten aþk
bir kayýn aðacý gibi yemyeþil kalsaydým sen de
tan vakitlerinin meþaleleri gibi kalsaydým buselerinde
sensiz kanýyorum çarmýhlarda

zamanýn burgusundan ses veren yýlkýlar
ne arýyorsun bu hýrçýn ýrmaklarda diye sormayýn
gömütlerde yarin uçurum gözlerini ararým

Ömriye KARATAÞ






Sosyal Medyada Paylaşın: