Sevdamı Dilime Değil Alnıma Kazıdım
Dýþarda kar var sönmüyor sinemde ki yanan yara
Paramparça kaldým her yerden fýþkýrýyor an be an
Boynuma geçen aþk kementi doladý býrakmýyor
Yarým dedim sarýldým dört elle yaka yaka kül eyledi
Çok gördü bir tatlý tebessümle geçecek her aný
Zehir zemberek ah eyledi görmedi yaktýðý yangýný
Verdiði vaatleri unuttu gönül bahçemi oyuncak etti
Yükledi boynuma günah çemberini ateþlere attý
Dilenci eyledi virane gönlümde yanan bir avuç sevgiyi
Gök kubbe de hoþ bir seda kalsýn istemedi yarýnlara
Düþünmeden vurdu da vurdu abalýya gün be gün de
Bana mýsýn demedi yanan deli divane gönül bahçem
Diz çöktüm gururun önünde sevgimi haykýrdým her an
Belki duyarda gönül sesimi sarýlýr sevgiye dört elle diye
Yüreðimde yaktýðý palas pare yangýnlara attýðý odlarý
Unuttum belki de unutmak istedim bahaneler buldum
Bilseydi gönlüm de barýnan çýkarsýz sevginin yüceliðini
Kimbilir belkide bukadar kolay harcamazdý büyük aþký
Bende hicranlý hercai olsada gönlünün yüce güzelliði
Karlý dað olup gönlümde kor gibi yanar ölümsüz aþký
Dilim yüreðim lal olsada artýk yangýnyeri bu sevdada
Dil söyleyip ah etsede sitem dolu kelam yürek el vermez
Içten içe dua eder bir umutla iki cihanda gülsün diye
Bilse/bilmese de çýkmaz bende ki bu deli eden sevda
Yüreðimden akan gözyaþlarýyla sulayýp besledim
Sevdamý dilime deðil alnýma kazýdým Rabbime dualarla..!
07.01.2017 Pýnar Çetin Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.