Babam Evde Yok
Kapýyý açamam, babam yok evde
Sakýn bana kötü haber vermeyin
Gözlerime indi siyah bir perde
Ýçim ürperiyor, beni germeyin
Kanýyor yüreðim inceden ince
Bir hançer saplanmýþ epey derince
Dalýnda açmadan soldu bir gonca
Beni benle koyun, fazla yormayýn
Bu acýlar ne ilk ne son olacak
Nice bahçelerden güller solacak
Herkes kaderiyle yalnýz kalacak
Teselli istemem kalsýn, vermeyin
Ateþ hep düþtüðü yeri yakacak
Nice masum gözden yaþlar akacak
Kimisi uzaktan gülüp bakacak
Bunlar kimdir diye bana sormayýn
Zalimlerin zulmü artýk son bulsun
Boþuna çekilen bu çile dolsun
Dilerim ki, babam son kurban olsun
Çözüm deðil artýk insan vurmayýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.