Kar yaðýyor dýþarýda.
Aç kalmýþ martýlar, üþümüþler de.
Kediler, köpekler, serçeler,
yiyecek ve sýðýnma derdinde.
Ýnsanlarýmýz da var maalesef ;
yiyecek, ýsýnma, barýnma derdinde olan.
Utanmýyorum bak ben yine,
yine seni düþünmekten !
Kan gölüne dönmüþ üstelik ülke,
hatta tüm Ortadoðu !
Utanmýyorum sevgili, utanamýyorum.
Düþünüyorum yine de seni !
Umurumda aslýnda hepsi.
Martýlar, kediler, köpekler
ve de tüm insanlar.
Ve terör þehitleri.
Hele ki onlarýn geride býraktýklarý.
Tabutlara sarýlan eþler, çocuklar,
’’ Yavruuuuum ’ diye haykýran
anneler, babalar, kardeþler !
Elbette ki umurumda.
Utanmýyorum ben yine sevgili,
utanmýyorum seni düþünmekten !
Çünkü hiç bir zalimin gücü yetmez,
insanlýðýn anlamýný yitirmesine !
Hepsine inat seveceðiz biz yine !
Yüreklerimiz asla körlenmeyecek !
Ýnatla seveceðiz, inatla anacaðýz.
Unutmayacaðýz sevdiklerimizi,
unutturamayacak hiç bir engel insanlýðýmýzý !
Fikret T....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.