şairler unutmuş konuşmayı

ince bir hissiyatla göz yaþý döker bulutlar
kurumuþ çiçeklerimize bahar gelsin diye!
bir yaprakta gizlenmiþ, dopdolu bir umut var
tutundum, içimdeki kuru bir dala,sevdam diye

göklere aþinadýr bulutlar gözüm
gezdirir seyrüsefer diyarý gurbette
düþlerim hüznüme kanatsýz çözüm
ay bölündü kuþlar ebabil bir ilahi hikmette

yiðidim; ömür sermayeni eyleme zayi
amel defterin karalýysa silmeyle bitmez
dolaþýyorsa, imanlý damarlarda o ince mayi
bir aþk pýnarý gibidir, inananlarda bitmez...

ya gösterdiðin hassasiyet, incelikli deðer
kadri kýymeti bilinmemiþ, yok sayýlmýþsa eðer
kimse de deðil, kendimde ararým kusuru
kendime gereken önemi vermemiþim meðer

demek; sevdiðim þairler unuttu konuþmayý
rüzgar mý almaz gemi, þiþmiyor mu yelken ?
karanlýk zihinler ihanette, kesmiyorlar zurnayý
bu zamanda susulur mu ? bunca ihanet varken
yusuf erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: