Yine hüzün kokuyor bu gece, Yine gönlüme hicranýný sarýyor, Ýsmin yine asýlmýþ dilime hece hece, Kurþunlar bile menzile varmýyor.
Çýkardým bu akþam ne varsa, Odam da kalan eþyalarýný, Ne zaman hüznün içimi sarsa Koyar koklarým önüme tasýný,taraðýný.
Sensizliðin hüznüne alýþmaya çalýþýrken, Yüreðime saplanan sancýlar acý verir bana Yüzüme bakýp ta iþve yapýp cilvelenirken Kokun sinerdi sonunda yataðýma.
Bir hayalsin artýk set çektim anýlarýma, Bende kalan eþyalarýný attým sokaða, Kestim pansumaný, kanayan yaralarýma, Bir masum bakan resmini atamadým sobaya.
Çýkardým zulamdan tabancamý Dayadým ala þakaðýna sevdamýn, Bitireyim diye artýk içimdeki gamý Tetiði çekip de sevdamý vuramadým.
Tetik asýlý kaldý mermi namluda, Bitmemiþ be gülüm bitmemiþ bu sevda...
17.04.2008
Kazým Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.