ÇÜNKÜ SANA KIYAMAM
Zaman uçurum kenarý
Adýný heceler’ken dilimi parçalýyorum
Avaz avaz dudaklarýmý dike dike
Oysa iniltiler acýtýyor yaralý kalbimi
Her kan yutkunuþumda
Sana en içten duamdýr sevgili
Kimseye muhtaç olma kimseye boyun bükme
Bense senden sonrasýna zar sallýyorum
Bahtýmýn ufkunda kara bulutlarýn gök gürültüsünü hissederek
Belkide kayýp ruhlar þehrine göç vardýr bir kaç güne
Bilirim allahtan umut kesilmez
Ama kalbimden geçenleri bir bilseydin bilebilseydin anlatabilseydim sana
Ýki bardak çay arasýnda
Yanýmda olmadýðýn þu hayýrsýz günler hatrýna
Sana mum ýþýðýnda þiirler yazmak kuruyan kalbimin sancýlarýný azaltýyor biraz
Dediðim gibi allahtan umut kesilmez
Belki yaradan acýr da bize þu üç günlük ömrümüzün
Son demlerinde biraz tebessüm kondurur enkaza dönen günlerimize
Beþ vakit dualarýmdasýn bil
Allaha her yakarýþ da gözlerimin damlalarýný
dudaklarýma kondurup avuçlarýma döküyorum dileklerimi
Ve isminle baþlýyorum besmeleden sonra
Sevgilim hasretimin baþkenti
Adým adým uzaklaþýrken her geçen gün senden
benimle beraber gölgen kaybolacak ansýzýn
sessizliðe bürüneceðiz þu koca kalabalýk þehirde
Kanayan hatýralara pansuman yapmýyorum artýk
Hangi mevsimi gösterirse takvimler eyvallah
Bu aþkýn son nefesini tek baþýma ben vereceðim
Acýsýný sana yýkmadan
ÇÜNKÜ ÇÜNKÜ SANA KIYAMAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.