VUSLAT NE VAKTEDİR

Kavuþmak ne vaktedir yar.
Bak, sabýr taþým kýrýldý,
Gönlüm dört bir yana daðýldý.
Görürüm her yerde sen varsýn,
Lakin nereye gitsem varýlmazsýn.
Her ne etsem ulaþýlmazsýn...
Söyle nedendir bunca hasret,
Nedendir bunca eziyet.
Ne olur sevgili,
Ne olur biraz merhamet et...
***
Kavuþmak ne vaktedir yar.
Hasretin köz desem köze dönmedi.
Kül desem alevi sönmedi.
Tuttun güneþi yüreðime koydun,
Ve sen beni,
Tam da böyle kasýp kavurdun.
Sayende bu gönlün;
Bir türlü yüzü gülmedi.
Tek bir gün bile,
Gün yüzü nedir görmedi.
***
Þimdi her ne desem halim bilinmez.
Ne yazsam kelimeler kifayet etmez.
Acýyý özler oldum çektiklerim yanýnda.
Ateþi arar oldum aþkýnýn narýnda.
Çünkü bu dert hiçbir þeye benzemiyor.
Beni yakan aþkýn ateþi,
Bildiðin ateþin yakýnýndan bile geçmiyor.
***
Ey derdimin dermaný,
Avuçlarýnda derya neyi beklersin.
Ne diye bir yudum su dökmezsin.
Sen misin bu kadar zalim,
Yoksa ben miyim bunlara müstehak.
Bil ki;
Soracaktýr bu zulmün hesabýný,
Bizi halk eden Cenab-ý Hak.
***
Kavuþmak ne vaktedir yar.
Bilinmez ki ölmeye ne kadar vakit var.
Gel gayrý gel ki gözüm açýk kalmasýn.
Gel ki toprak beni dýþarý atmasýn.
Öyle ya;
Baþýma taç ettiðim sen bile,
Bana merhamet etmezsen,
Ayaðýmýn altýnda çiðnediðim toprak,
Bana neden acýsýn...
Düþün ki;
Sen bile baðrýna basmazsan,
O toprak beni nasýl baðrýna bassýn.

Celal BAHAR

Sosyal Medyada Paylaşın: