Bir Umut!
Seni görmeyince kuþlara sordum,
Dediler: Çok hasta, hiç arayamaz.
Gördüðüm düþleri hep hayra yordum;
Bilirim yüreðin beni býrakmaz!
Kuþlar da yetmedi, rüzgâra sordum,
O da dile geldi: Seni anlamaz.
Düþündüm, üzüldüm ve hayra yordum;
Eminim yüreðin beni býrakmaz!
Beni býrakýr mý, kendime sordum,
Net cevap çýkmadý, bu anlaþýlmaz.
Aynaya baktým ve az kafa yordum;
Her halde yüreðin beni býrakmaz!
Acep bensiz mutlu olur mu, sordum,
Kanaat getirdim, bensiz yapamaz.
Ya yaparsa diye az kafa yordum;
Sanýrým yüreðin beni býrakmaz!
Yürekten yüreðe yol var mý, sordum,
Yürekler seslendi: Bu sokak çýkmaz.
Demek ki boþuna yorumluyordum;
Yine de yürekler bizi býrakmaz!
07.01.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.