gözlerinin renginde deðil deniz
yaprak yeþil
kitap mühim
þiir elzem
fark edecek kadar ayýk þüphem
bir merak bir telaþ bu
kafesi dar göðsümdeki serçenin
deli dolu koþturmacada aklým
seviyorum
eskiyor bildiklerim
sulu sepken hüzün garda
gölgesini almýþ gidiyor
siyah bir melek arkasýnda
ölüm diyorlar adýna
aðaçlar kalem olsa n’olur
içinden nehir geçen þehir sevdiðim
vakithepþimdi/Alanya