Yeter beni yorduğun

Güne iyi baþlarým, yokuþlarý aþarým.
Dertlerden sýyrýlalým, gelin can arkadaþlarým!
Mutsuz görünenlere huzuru aþýlarým.
El çek benden zalim kader, yeter beni yorduðun
....
Benimle iyi geçin, dertlerini çekerim .
Kan kusturdun sen bana, baþým alýp giderim!
Senin benle derdin ne? Seni ifþa ederim ?
El çek bende zalim kader, yeter beni yorduðun.
...
Bitmedi çilelerin; ard, arda hüzün verdin .
Mutluluk hakým iken, göz yaþýný sevdirdin!
Küsüm sana ey hayat, dertlerle beni gerdin ?
El çek bende zalim kader, yeter beni yorduðun.
....
Bak þu benim halime, budadýn bedenimi .
Ne eþ býraktýn bende, nede çocuk verimi
Düþürdün gurbet ele, yalnýzlýk kaderde mi?
El çek bende zalim kader, yeter beni yorduðun
...
Nerede senin Vicdanýn? Hani adaletliydin?
Kimi göklere çýkardýn, kimini kaybettirdin!
Yuh olsun sana kader, beni sevdiklerimden ettin?
El çek bende zalim kader, yeter beni yorduðun.
....
Haným Polat’ým zevk almadým dünyadan.
Çilekeþ, dertli insanlar, bunaltý beni hayattan!
Vazgeçmem ben asla, gönlümün muradýndan.
El çek bende zalim kader, yeter beni yorduðun.
Haným Polat ( 0 8 :01 / 2017 )

Sosyal Medyada Paylaşın: