GÖNÜL KAVLİ

Gönül Kavli

Gözleri gözlerine, avuç içi avuç içine denk gelecek
Gönlünden gönlünü delip geçecek bir avuç meltemi
Sular kadar esnek sakin olup yüreði yüreðine akacak
Gönlünü kaplayan sert duvarlarý delip geçecek
Dert sandýðý dertlerine derman olup, kilitli attýðý
Gönül kapýlarýna anahtar olacak saf duruluðu
Yýllar yýlý kovalarken daldan dala konup aradý durdu

En sonunda buldu gönlü gönlüne, yüreði yüreðine eþ
Gözleri kamaþtý, yüreði bir hýzlý attý kurduðu hayallere
Son duraða yaklaþan trenin sesini duymaz oldu
Anka kuþlarýnýn küllerinden yeniden doðuþu gibi,
Etrafýný aþkýn, vefanýn, sabrýn.. umut sesleri kapladý
Yýllarca esarete boyun eðip suskun düþkün kalan gönlü
Sanki dile geldi! Güle aþýk bülbül gibi þakýdý durdu

Gönlü yasaklar boyun eðmeyecek, göðüs gerecek
Ömrünü ömrüne adayacak, farkýndalýðý hissedecek
Her geçen gün hayallerine kavuþmak için dua edecekti
Hayalleri dua ise ona giden yollar ibadet deðil miydi?
Verdiði vereceði sýnavlar sevdiðine vuslat olacaksa
Yoluna çýkan hangi çakýl taþý aþk badesi þerbetten
Kana kana içmesine mani olabilir, yok edebilirdi?

Duygularý denizler kadar masmavi derinden çaðlarken
Gözleri hiç bu kadar anlamlý bakmamýþtý hayata
Gönlüne düþen aþk ateþi susuz yüreðini yakýp kavurdukça
Gönül kavline ant içti...!
Gönlün gün gelip vazgeçse de bende atan yürekten
Sine giren yüreðim makber olup dua edecek her an
Ebediyyen gönül bahçenin has gülleri hiç solmasýn...!

07.01.2017 Ankara Pýnar Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın: