YIKILDIM
Bir gün bir köþede ölüp kalacaðým,
Senin bu sevgisizliðinden kurtulacaðým,
Bu dünyada aþký bulamadým,
Sevdiðime sarýlamadým.
Bir vefasýza bel baðladým,
Hiç durmadan aðladým,
Aþkta coþkun sular gibi çaðladým,
Sevdiðime anlatamadým.
Hatlar bir bir koptu,
Hasret hep beni öptü,
Kader hep ters tepti,
Zalimin kýzý kalpsizdi.
Gençliðim uðrunda heba oldu,
Ne aradý, ne de sordu,
Beni çok kötü yordu.
Þimdi her daðda taþta göz yaþýmýn izi var.
Býraktým ibadeti yollarýný bekledim,
Hasretime bir hasret daha ekledim,
Ben böyle kendimi hiç eksiltmedim,
Vefasýz kalbime hançeri sapladý gitti.
Hislerim Çocukça deðildi
Mutluydum bütün dünya benimdi,
Yüreðimde ki tek özelimdi.
Beni kendine köle edip gitti.
Düþte gör Hal bilmezin eline,
Zulüm yetmez zulmüne,
Almaz seni cennetine,
Azrailim olup ta gitti.
Aþk ;Hayatýn gülen yüzüdür.
,Sevilen her insan ölümsüz insandýr.
Ýki kalp bir olunca ;aþk oluyor.
Kadýnlarda güller gibi gülmeli.
Býrakýn aþkýn içinde öleyim,küle döneyim.
Beni oksijen deðil ; aþk yaþatýyor.
O5 OCAK 2O17
Mersin saat;22.3o
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.