Nice yaðmurlar yedim Ama hiç birinde ýslanmadým ben. GÖK YARASI Ne kadar cerahat varsa Hepsini kesip atmak zorundayým.
Nerede baþlar, nerede biter hayat Düþünüyorum topraðý Ve topraktan sonrasýný. Biz onun kadar sevebildik mi..? Onun rýzasý için neyimizi feda ettik Bugüne kadar hayatta. Ne biliyoruz ki biz Aþk hakkýnda. Sözle olsaydý sevda Çürümüþ tohumdan bostan olurdu.
Bir açlýk var Evet... Alýp götürüyor bazen beni susamýþlýðým Mahçup bir þekilde Göklerden gelen esintinin serinliði Þakaklarýmda "Neden" Diyorum "Neden bu kadar uzaksýn Rabbine..?" Ve ne de çok az þükrediyorum. Zaman avuç içine almýþ öðütürken Kum taneleri gibi savruluyorum. Ve anlýyorum ki Her taþýn yüreðini titreten bir yaðmur var..
Sevil Kutlu Sosyal Medyada Paylaşın:
KATRE-İ SEVDA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.