boşa
sel basacak birazdan gözlerimi torla günden kalan ne varsa
çýk yukarý yukarý kalmayasýn moloz altýnda
çok zamandýr çýnlamýyor kulaðým
dile gelmiyor tellerden ses
gidip baksam köþesi soðumuþ yokluðun
çoktan kalkmýþ
yürümüþ
açmýþ
çýkmýþ
dinmiþ kýpýrtýsý kadife ayaklarýnýn
benimle senin aranda bi avuç uzak var
bi avuç patlamaya hazýr karanfil kokusu
sen bana kal diyorsun
ben sana kanatsýz kelebeðin göðe bakýþýndan dem vuruyorum
zavallý incinik
iyi bak diyorum iyi bak ona
ateþte yanar gibi
dikeni parmaða banar gibi
büyür gibi kan kabarýp apansýz uykularda
karartma þiirlerinden geçiyorum
sabahlara kadar çekiyorum kalemin karasýný ak yapraklara
elimin gölgesinden seçiyorum çayýn demini
güneþe duruyorum
daha güneþe
en güneþe
sen öylece duruyorsun orada
bana bu pencereden sen bakmayacaksan
ko kuþlar da konmasýn pervazýna
açmasýn seherde çipil gözlerini
germesin tüyünü teleðini boþa
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.