öyle usul, öyle sessiz, öyle belirsiz kendi rüzgarýnda, savrulan bir sevda benimkisi;
kavgasýdýr, hasretinin geceden kalma ah`larým beni koca bir kente sýðdýrmayan
bir devrimdi, bu aþk iki avuçluk ütopyamýzda derin acýlarýn dilsizliðinde
gece artýyor, gündüzün aðrýsý ve sen; Yüreðimin sol yaný, Ýçin’den git diyorsun duyuyorum; gideceðim son olsun
hasretim, özlemim, gözlerin, sevdiðim yerdir Ben seni Þiir yüklü geceler’den, efkar kokan akþamlar’dan ç’aldým gizli bir mace´ra/da kapanmaz bir yarayim
sýðýndýðým, sürgün kentler`de unutturamaz seni, ben senin yüreðinde en büyük fýrtýnayým.. Kaç uzaklýk kaç hasret siler ki alnýmýzda ki yemini....A.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.