Üç yaný derya deniz bir ülkenin yüzme bilmeyen çocuklarýyýz biz. Belkide ondandýr , kutsanmýþ hurafelerle, Vahþet anaforlarýnda can veriþimiz Karanlýk eller çiziyor ömür haritamýzý yaþamak üstüne deðil, ölüm üstüne .
Akýlla yüreðin sus pus olup, Nadanlýðýn konuþtuðu bir coðrafyada Sýrtýmýz güneþe yüzümüz geceye dönük iki ileri bir geri mehter adýmlarýyla, yürürken görünmez ufka. Düþmanlýðýn kurduðu daraðacýnda sallanýyor kardeþlik çýðlýk çýðlýða . Dört yanlýþ bir doðruyu götürüyor sinsice . insanlýk kadehine ölüm þerbeti koyup kutsayarak içiriyorlar bize .
Ehil ellerle bilenen nefretin keskin kýlýcý Sallanýrken baþýmýzýn üstünde gün be gün Sevmek yaþamak kimin haddine gülüm . Freni patlamýþ bir kamyonun içinde Hipnozlanmýþ biçimde göz göre göre gidiyoruz yokuþ aþaðý Aðýtlarla acýlarla kol kola Uçurumun dibine...
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.