Sende Söner Yüreğim

Zülfünün tellerine
Ömrümü düðümlediðim

Aklýmýn bir kenarýnda
Kilit altýnda saklý kalan

Cevherini yitirmiþ
Her þeyden
Yoksun duygularým

Kahýrlý günlerden geçip
Ömür bitimlerine
Yaslanýr sýrtým

Ýçli bir mektubun
Hüzünlü satýrlarýyým

Pencerelerime
Hüznü perde diye takar

Hayalini gecelerime
Misafir yaparým

Gün batýmýyla beraber
Sende söner yüreðim

Senin baharlarýnýn kokusu
Benim rüzgârlarýmda savrulur

Nefesim sana akar
Soluklarým buz tutar

Omuzlayamadýðým
Acýlarýn altýnda
Ezilmek mi?
Can çekiþiyorum yar! ..

Yýllarýn girdabýnda
Savrulan ömrüm
Senin izini taþýyan
Sensiz sokaklarýn
Kýzýl yalnýzlýðýna gömülür

Hadi artýk;
Aðarsýn tan yeri
Güneþin doðsun ufuklarýma

Tevekküle gelsin aþk
Huzurla buluþsun
Huzura kavuþsun

Tut gönlümden
Tut beni…

…türkmenkýzý…2016
Hatice Türkmen Yurtseven
Sosyal Medyada Paylaşın: