Þiirin yazýlýþ nedeni: En küçük teyzem ile aramýzda beþ yaþ fark vardýr. Evin en küçüðü olmasý sebebiyle tüm ilgiler onun üstündeyken ben dünyaya gelince, kýskançlýk damarlarý kabarmýþ teyzemin. Epey bir müddet bana yapmadýðý kalmamýþ. (öyle anlatýrlar) Konuþkan ve çok esprili bir insandýr teyzem. Hiçbir sözden alýnmaz. Rahmetli dedem ona “minik civciv” diye seslenirdi. (Dedem demiþken; rahmetlinin binden fazla þiiri vardýr. Ona özenmem sebebiyle ben de ortaokul çaðlarýmda þiire baþlamýþtým.) Onunla teyze-yeðen olarak deðil de sanki arkadaþmýþ gibi büyüdük. Hala da öyleyiz. Birbirimizden hiçbir lafý esirgemeyiz. Her fýrsatta söz düellosuna gireriz onunla. Gelelim esas konuya. Þiiri yazma sebebime… Teyzem ortaokulu bitirememiþti. 90’lý yýllarda ben lisede okurken ne olduysa ona da bir azim geldi. Ortaokulu dýþarýdan bitirmek için baþvuru yaptý. Kendisini ders çalýþtýrmam için de benden yardým istedi ve karþýlýðýnda da bana, kimsenin kolay kolay öremeyeceði zorlukta, hiçbir yerde bulunmayan bir kazak öreceðine söz verdi. Ben de kabul ettim. Çalýþtýrdýðým derslerin hepsini verdi, mezun oldu; ama aylar, yýllar geçti kazak bir türlü gelmedi. Ben de bunun üzerine hicivli bir þiirle teyzeme haddini (!) bildirmeye karar verdim. O zamanlar dedemler Kahramanmaraþ’ta biz Urfa’da oturuyorduk. Çoðu zaman mektuplaþýrdýk. Kazaðým gelmeyince bu þiiri yazýp mektupla göndermiþtim teyzeme. Çok hoþuna gitmiþti. Zaten fazla sürmedi, kazaðýmý ördü ve gönderdi. Hatta öyle bir kazak iþlemiþti ki; gerçekten modeli karýþýk, örülmesi epey zahmetli bir kazaktý. (Üzerimde gören bayanlar yolda beni durdurarak modelini almak isterlerdi.)
HÝCVÝYE Kýþý geçtik bahar geldi Bizim kazak nerde kaldý Giydiklerim hep daraldý Bizim KAZAK nerde kaldý?
Hani bana söz vermiþtin Zavallý ben, sevinmiþtim Ama ipe un sermiþtin Bizim KAZAK nerde kaldý?
Kandýrýldým ben boþ yere Böyle kazak yere gire! Yapmýyorsun bile bile Bizim KAZAK nerde kaldý?
Millet iki kazak yýrttý Üstümdeki hep sýrýttý Fazla oldu bu sýkýntý Bizim KAZAK nerde kaldý?
Ýþlemedin geçti zaman Duy sesimi, hey Neriman! Bak geliyor ay; Ramazan! Bizim KAZAK nerde kaldý?
Eski kazak olmaz oldu Kalanlarýn hepsi soldu Sabrýn küpü artýk doldu Bizim KAZAK nerde kaldý?
Gül Mustafa yaptý hiciv Çabuk iþle! “Minik Civciv” Kýzma! Þiir hep þakaydý Bizim KAZAK nerde kaldý?
Mustafa GÜL (Hamdi) (Þubat-1993)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Gül (Hamdi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.