Sersem gönül

Sen sanma ki ben hala, kara saçlý bir kýzým
Baþýmda bir siyah tel, kaldý mý sanýyorsun?
Gurbetmiþ zalim adýn, zaman ise; hýrsýzým
Sersem gönül huzuru, buldu mu sanýyorsun?


Derdi, taksim etmiþim, zihni yoracak kadar
Sonuç, bitkin düþürür, dibe vuracak kadar
Pembenin her tonunda, düþler görecek kadar
Bir gün olsun uykuya, daldý mý sanýyorsun?


Sevdim, herþeyi sevdim; daðý, taþý topraðý
Sorumsuzca dalýna, veda eden yapraðý
Sevdim, þarabý meyi, sevdim; hoyrat bir baðý
Bir kendi deðerini, bildi mi sanýyorsun?


Hani, iðde kokulu, yelleri seherinden
Toplayýp avucuna, sabahýn erkeninden
Öpecektim hani ben, acýyan yerlerinden 
Karatalihim bir gün, güldü mü sanýyorsun?

Ardýndan bakýndýðým, ömür bile hiç yoktan
Zaman denen yaylýdan, fýrlamýþ çýkmýþ oktan
Yazýlmýþ mezar taþým, asýlmýþ künyem çoktan
Sanmaki yaþayýp da, öldü mü sanýyorsun?

Aliye Uyanýk / Bozok/ Kýzý

03.01.2017/Gebze
Sosyal Medyada Paylaşın: