Her iþ çýkýþý kapýda babasýný karþýlayan küçük bir kýz çocuðu kadar sýcak bir temmuz akþamý Ve kan davasý uðruna kardeþinin kafasýna silah dayamýþ bir genç adam kadar soðuk sabahý 22 Temmuz hayatýma giren çocuk gelinin gelinliði kadar kirli ve o kadar acý bir gece Ve sabahý belki filmlere kitaplara konu olacak aþkýmýzýn titanik ile birlikte buz gibi batýþý Þeffaf hayatým (burda bir gülümse geliyor) hayat ya bu... Raký gibi üstüme katýn olan su gibi günler ne þeffaflýk býrakýyor bende nede o acý tadý gittikçe eriyorum ve gittikçe ödün veriyorum beni ben yapan seni bana baðlayan ve hatta belki hiç kopamadýðýn bu adamdan her gece sana yazýyorum yazýyorum da sanki bir koðuþtayým yazdýðým mektuplar gardiyanýn elinden öte gitmiyor sen uçsuz bucaksýz bu savaþ meydanýnda yalnýz kalýyorsun sanki parmaklýklarýn ardýndan ben yine sana yazýyorum kaðýt bitiyor ranzamýn üstüne kalan kýsma karalýyorum kalem bitiyor aylardýr yemek yemediðim kaþýðýmla duvarlara kazýyorum Müebbet mesele deðil ben her gece ölüp sabahý tekrar doðruluyorum Elimde kalmýþ eskilerden bir fotoðraf seni anýyorum hani olur ya alýrsýn teskereni yýllar geçer ve bir gün biriyle karþýlaþýrsýn oo devrem diye sarýlýrsýn ama ne yýllarca bir haber ne de o devreden eser kalýr Þimdi elimde o fotoðraflar ben bakýyorum da ne senden bir haber ne de bana olan hislerinden eser kalmadý Sanki sürgün yemiþim eski yýllarda ne bir telefon ne bir adres yýllarca seni beklemiþim ama sende ne bir özlem nede bir ses Kulaðým da Can yücelin sesi o eski arada çatýrdayan ses kaydýyla seni anlatýyor bana Masamýn üstünde memleketten kalma maltepe duruyor birde küçük bir mum Can Yücel seni okuyor çatýrdayan sesiyle sonra Cevdet Baðca beni mýrýldanýyor Ben seni yasaklarda sevdim diye fani hayatýn mutlu veya mutsuz devam eden hikayelerin ortak sonu ölüm geliyor aklýma Aþýk veysel almýþ sazý eline bir kez daha hatýrlatýyor mühim meseleyi Benim sadýk yarim kara topraktýr inletiyor sigara kaplamýþ odamý ama ben hazýr deðilim ne kefen parasý biriktirdim nede tabutumu taþýyacak omuz hem ben daha öyle seneler sonra kaybettiði çocuðunu bulan ana gibi þehvetle sarýlmadým sana daha bir su içmedin elinden ben daha seni sevmeye doyamadým Gurbette yani senden öte her yerde seni aradým ben olurda habersiz bir sabah kapým çalýnýr gitme vaktidir hazýrlan derseler gözüm arkada kalýr sen ýþýksýz odamýn karanlýðýmýn tek çaresi sen saðýr kulaklarýmýn en güzel ezgisi kör gözlerimin en anlamlý portresi Nurettin rençberinde dediði gibi bir gün çýkýp gel uzak yollardan... Yaðýz MÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
milyagiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.