Yoruldum Artık!

Tutunduðum dallar, gün geldi deldi baðrýmý.
Kimseler görmedi hiç, yürekten yandýðýmý.
Her zaman düþündüm ben; evimi, ocaðýmý
Kýnamayýn dostlar beni, yoruldum artýk. .....

Düþüp te yönümü baktýðým þu yüce daðlar .
Yüzüme bakýp ta ne gizli sýrlarý saklar!
Faydasýz piþmanlýðým beni býraktý naçar.
Kýnamayýn beni dostlar, yoruldum artýk. .....

Umutla çalýþtým yýllarca, çabalayýp durdum.
Yüreðim kan aðlarken acýmý sevince vurdum.
Yolum zalimlere düþtü, bilirler ki kayboldum.
Kýnamayýn beni dostlar, yoruldum artýk. ...

Nereye gittim se ben, mikroplardan arýnamadým
Baykuþ gibi çýktýlar karþýma, korunamadým
Hangi taþýn üstüne çýksam, durduramadým.
Kýnamayýn beni dostlar, yoruldum artýk ....

Kime doðru koþsam beni bir sakarlýk tutar
Gelenim olmayýnca, yalnýzlýk beni yutar!
Boþ verdim rahatý teknemde çile artar.
Kýnamayýn beni dostlar, yoruldum artýk. ....

Haným Polat’tým, bir tat almadým dünyadan.
Ne oðlum var ne kýzým, kadersizim buradan
Bundan sonra dert olma, sende çekil aradan
Kýnamayýn beni dostlar, yoruldum artýk
Haným Polat – 02.01.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: