GÜLEMİYORUM
Öyle yalnýzým ki bu gece
Kadehi ard arda boþaltýyorum
Ýçimde bir boþluk dolduramýyorum
Kadere kýrgýným kýzýyorum
Dargýným hayata gülemiyorum
Adýný hasret koydum mecburiyet özleminde
Bulursun kendini kalbimin en derininde
Uzakta olsan da ellerin hep ellerimde
Dargýným hayata gülemiyorum
Sevdan kor yüreðimi görmez mi
Hep ben mi ödeyeceðim bedeli
Anlarmýsýn ne demek istediðimi
Bir sen ile ben bulsak alem-i dengeyi
Silsen artýk aradaki engeli
Dargýným dünyaya gülemiyorum
Her ayrýlýkta güneþim küstü bana
Özlemin kalbimde hazin bir zamanda
Hasretin üzerime devrildi karanlýklarda
Hasretim sana gülemiyorum
Kalbinin kurþunu daðladý beni
Daha sabredecek ne kaldý ki
Oysa tuz kadar sevmiþtim seni
Hasretlik zamaný uzadý canýma yetti
Her gece kanattý kangren etti
Seneler ne çabuk geçti ömrümüz bitti
Özlemin kalbimde gülemiyorum
Serap evren
31-12-2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.