Kalemim tükenir bu soðuk gecelerde Yitirilen düþler konmaz ki tekrar yerine Ömür denen bu þiirin son demlerinde Sensiz nasýl geçerse, geçiyor iþte öyle
Hadi beni unuttun, arayýp sormuyorsun O gezdiðimiz yerlere de mi gitmiyorsun ? Seninle keþfettiðimiz o sakin dað evini Ben bazen giderken buluyorum kendimi
Her cumartesi ve her pazar.. Yavaþ yavaþ deliriyorum ben azar azar.. Sen bunu bilmiyorsun da üstelik vaktimiz dar Bu saatten sonra bilsen ne yazar..
Seni hatýrlatan öyle çok þey var ki Deniyorum, deniyorum unutamýyorum.. Bu þehirden kaçmak da yetmiyor Kaçtýkça sana daha çok yaklaþýyorum..
Mevsim sonbaharsa yaðmur sonrasýnda Seni içime çekiyorum.. Yine hatýrlýyorum Mevsim kýþsa sabahlarý gün aðarmadan Tam yola koyulacakken fýrýndan gelen Taze ekmek kokusunda fark etmeden Yine seni içime çekiyorum.. Isýnýyorum
Her cumartesi ve her pazar.. Yavaþ yavaþ deliriyorum ben azar azar.. Sen bunu bilmiyorsun da üstelik vaktimiz dar Bu saatten sonra bilsen ne yazar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Balchk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.