2016

ne gök mavi
ne baþak sarý
matemin rengi siyaha bulanmýþ bütün renkler
güneþ balçýkla sývanmazdý hani..
kardelenlerin cesareti yok
kara gömmüþler kafalarýný hepten
aðaçlar utanýyor çiçek açmaktan
çekilen acýlara nispet olur diye...
ah çocuklar
ah
hangi birini söyleyim
hangi birini anlatayým onlarla ilgili
ay parçasý çehrelerinin üzerine
gölgesi düþmüþ cehennem zebanilerinin
oyunlarýna katýlmaktan korkuyor,uçurtmalarý bile
yaþlý topraðýn gençlik iksiri olmuþlar
bir kerede içiveriyor,rengi kara toprak,hepsini
ne kuþ cývýltýlarý
ne þen çocuk kahkahalarý
çýðlýk sesleri yükseliyor göklere
utanç abideleri gibi...
dünyanýn çivisi çýkmýþ
dönüyor son sürat,kýyamet gününe yetiþmek istiyor sanki...
umut kaybedilmiþ hazine,
umut,masallarda artýk
ulaþýlmasý zor düþ....





seni hiç sevmedim 2016
týpký getirdiklerini sevmediðim gibi
benim aklýmda,kalbim de götürdüklerinde kaldý
kaybettirdiklerinle hatýrlayacaðým seni hep...

















emine rezzan sipahi


Sosyal Medyada Paylaşın: