Koskoca bir aþk öyküsünden yadigar
Siyah-beyaz küçücük resminle elimde
Belki þuradan gülümseyerek karþýma çýkarsýn diye
Ben deðil miydim mevsimlerce bekleyen?
Ayrýlýrken gözyaþlarýmýzýn
Yaðmura karýþtýðý yerde
Bugün ayaklarým beni rýhtýma sürüklüyor
Yýllar önceki gülücüklerini anýmsýyorum
Titrek bakýþlarýna dalýp, saçlarýný tarýyorum
Sen hep gelincik gibi kokardýn
Bu yüzden meltemi kokluyorum
Ayaklarým baþýna buyruk ellerim kayýp
Sað elim üþüyor pantalonumun cebinde hissiz bomboþ
Sol elim, aptalca sallanýyor adeta sarhoþ
Halimi garipsiyorum
Yine yaðmur çiseliyor þehirde
Aðýr aðýr merdivenlere týrmanýyorum
Dinlenmek için bir ara durduðumda
Tavernadan yayýlan hicaz taksimiyle
Yine gözyaþýma karýþýyor yaðmur
Hüzünleniyorum.
Gerçi kimseler anlamaz aðladýðýmý bu yaðmurda
Ya aniden çýkýp gelirse
Bu periþan ve bitkin halimi görürse
...................................................
Siyah þemsiyemin altýna saklanarak,
Yaðmurdan kaçar gibi
Yürüyorum.
Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.