Karanlýk geceler de Tutkular demliyorum Senli duygularýmda Son çayýydýn sen Özlem kokularý içinde demlenen Þimdilerde Gülhane parkýný dolaþýyorken Gözlerim Bir yalnýzlýk esinti çarpar yüzüme Puslanýr anýlar Kaç þekerli olsun diyemediðim Özlem çaylarýný Yine bir baþýma içiyorum iyi mi ?
Ben Sensizliðin kurbanýyým bilesin Hem Bu yýl da sensiz geçti bak Biliyorsun deðil mi ? Bu sevda sonu olmayan roman gibi Yarýda bitmez Bitmemeli de Kuþ olup kanatlansam Mavi okyanuslarý geçsem Acaba ? Bir gün ulaþýr mýyým Gönlündeki limanlara ?
Sonra Benim de yüzüm Döner mi ? Güneþ’e Havi fiþekler gibi güler miyim Yeniden Þiirlerin içinde ki bir i mge gibi Baþý boþ dolaþýr mýyým Dizelerde, öylesine Sensizlikten buz tutan yüreðimle Nefes almam zorlaþýrken Sevdan düðümlenirken boðazýma Firari aþkýn gelir aklýma
Hem Hiç güzellikler Düþmedi ki benim payýma Gündüzleri hülyalarda Geceleri rüyalardayým Sesini duyar gibiyim gaibden Gülaylý çayýmý Her yudumlayýþýmda Ilýk bir sevgi kaplar yüreðimi …Ve ben Koþup sarýlmak isterim YÂR diye
Aslý GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüya Gül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.