Gecede bazen, agaç gölgesi arar insan. yalnýzlýk ýssýzlýk gibi kol gezerken çürük bir kuþluk vakti. Gün karanlýðý’ da sarar dört bir yanýný. Ilýman bir iklimde konacak dal arar ya hani bazen insan. Ýklim þartlarý el vermezde konamazsýn hani. öyle iþte öyle konamadým ne bir mevsime ne de yersiz esen rüzgarlara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Met.in Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.