Hýçkýrdý, inledi sessiz perdeden,
Kanadýný çýrptý, mâziye uçtu.
Gözünde yaþ dolu, soruyor neden?
Anlamadý, acep sevmek mi suçtu?
Yürekte saplanmýþ, acýtýr diken,
Hasret çiçeðini eli mi eken?
Neden seller gibi, yaþ döker neden?
Titreyerek güle derdini açtý.
Yürek ateþ gibi, bilmem söner mi?
Mahzun gözlerinin yaþý diner mi?
Unutur mu beni, bilmem anar mý?
Dedi, yaþlarýný deryâya saçtý...
Þimdi boynu bükük, sessizce aðlar,
Nerde sevgiliyle geçen o çaðlar?
Yüreði kor ateþ, karalar baðlar,
Umutsuz, çâresiz daðlara kaçtý...
Pembe yüzü solmuþ, þakýmaz dili,
Kapkara boþluða uzanýr eli,
Duracak kalbinde yâri, ezeli,
Taþýrdý gururla, baþýnda tâçtý...
Kapatsa gözünü orda hayâli,
Yüreði kan doldu, çoktur melâli,
Gökten kopararak hançer hilâli
Sapladý baðrýna, aðular içti...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.