ADIMLARIM YEMYEŞİL OLUYOR

ADIMLARIM YEMYEÞÝL OLUYOR
Garip bir sesleniþ var bu gece, kulaðýmý çýnlatýyor..
Tanýmadýðým bir dudakðýn, sürgünü sanki duygularým..
Öyle özlem kokuyor ki, bu sevdaya, yürek dayanmýyor..
Her gece, kara bulutun ardýndan, gökyüzü aðlýyor..
Yüreðimi dikmiþim gözyaþýyla, sevgi bahçesinde, yeþersin diye..
Her yaðmur sonrasý, saðýma bakýyorum yoksun, solumda da yoksun..
Kapkara bir sis sarýyor, her gece yüreðimin gökkuþaðýný..
Bir boþluða dalýyor gözlerim, mavi þiirler yazýyor kalemim..
Ve yeþil yosun gözlerinin içinde, hayat buluyor yüreðim..
Þimdi sen söyle sevgili, ben o yemyeþil sevdanýn, neresindeyim..
Masmavi gözlerime düþmüyor, yemyeþil bakýþlarýndaki hayalin..
Sanki bir sevgi çaðýrýyor, ama göremiyorum o sýmsýcak sevgiyi..
Bir hayalde olsa her geçtiðin tozlu yolda, adýmlarým yemyeþil oluyor..
Ýsmail KARABELEN_27.05.2015-16:00
Sosyal Medyada Paylaşın: