Mecidiye alt geçidinde kollarýný açmýþ bekliyor
Boþluklarýn en bencili
Hiçbir boþluk sevmedi bu kadar bu bedeni
Kendime dahil nereye dönsem yürüdü üzerime
Beyni yok
Ruhu yok
Kalbi yok
Hýrkasý bol rozeti çok
Ne yýldýzlar ne atmosfer ne yeryüzü kaldý
Nasýl yaþanabilir’ki?
Boþ zaman kokuyor evren
Kýyýsýnda sýrat gibi incecik çizgi
Günlerimi düþürüp düþürüp yuttu
Kayan kalabalýklar da büyüttü onu
Kulaðýmý yýrtýyor gürültüleri
Boþluða yazýyorken boþluðu
Bir hayal saldýrýyor boþluða yýrtýlarak yüzü
Aldanýþ toplamýþým uzun süredir
Farkýna varýrken yanýltýcý görüntünün
Dün yeni doðan
Sevgiyi düþürdüm oraya
Yeni bir boþluða taþýndým sonra
Kahinin bilemediði
Bilinmezliklerin ipucu’da kayboluyor
Boþluðun kabusunda
Herþey gibi heryerde boþluk
Bir tarafýma daha kýyarken
Erkenmi tüketiyorum?
Bir defalýk yaþanýlan hayatý...
Habersiz itileceðim yerde tekrarlarýmý
Süzdürecek sular
Boþluða dönüþen sahnelerin hazin
Çýrpýnýþlarýný izleyeceðim
Öylesine bir dürtüde mevcut ancak
Eriyen duvarlarýn arasýndaki
Kapýyý çalmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.