Yemin bozan göz renginde ahenk bulur/du di’li geçmiþ zamanda senden peydah kelimelerim.
Abdest bozduran söz ritminle üryan kaldý annesini bekleyen þiirlerim.
Kaç vagona sýðdý Sayý bilmez sayfalara sýðdýramadýðým o vakur eþgalin.
Gülerken açýlan gamze çukurunu yazarken kendi kuyumu kazýyormuþum meðer, Meðer hepsi boþ bir adamýn karaladýðý müsveddelerden ibaretmiþ senin için bilemedim.
Þimdi sev sevdir, sevindir sevin sevdiðim, bir daha þiir yazmayacaðým sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.