Bir ustanýn mermeri Sabýrla yonttuðu gibi Ýnce ince iþlemeli hayatý Kalmalý toprakta izlerin yalýnayak Batarken tebessüm eden güneþe benzeyip Gitme vakti daðlara yayýlarak Aðýr aðýr çekilmeli Yavaþ yavaþ akmalý
Kardelen çiçeði gibi Çekip içine gecenin ayazýný Ortasýndan dalmak varken Yaþýyoruz kýyýsýndan kýyýsýndan Bir yorgan gibi sýcacýk nefes kokan Örtünür gibi sevgiliyi sarmak varken
Gece kalkmýþ uykusundan Huþu içinde, seccadesinde Dedeye öykünmek varken Yarýn ölecekmiþ gibi minaya koþan Hacýlar gibi dualarý yarým yarým Minneti Tanrý’ya tamamlanmamýþ insanlarýn Mevsimi bekleyip ermek varken
Ýnsan ayrýlýðýn acýsýný Çekilipte þöyle köþesine Kývrana kývrana yaþamamýþken Havalý oðlanlarýn þýp sevdi kýzlarýn Mayonez kokan ekmek arasý aþklarý Oysa insan iliðine kadar Özlemeli acýkmalý Vuslat olursa da þayet Öldüðünde býrakmalý
Z Ý Y A A C A R 27.12.20016/KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ziya ACAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.